Het resultaat van een gekeurde cilinder is heel simpel: een extra leeuwtje met de keuringsdatum in de fles. Voordat het echter zover is gaat er wel het een en ander aan vooraf. Allereerst worden de gegevens van de cilinder geregistreerd en opgenomen op het keurattest. Hierbij zijn zaken zoals vuldruk/testdruk en geldigheidsduur van de keuring erg belangrijk. Wanneer de inslagen niet goed af te lezen zijn wordt de verflaag verwijderd. De volgende stap is de eerste inwendige inspectie van de fles. Met een lampje of een endoscoop wordt de binnenkant van de fles geïnspecteerd op roestvorming. Als er roest in de fles zit wordt deze schoongemaakt, door deze te stralen. Nadat de cilinder roestvrij is kan de wand met het lampje of de endoscoop goed bekeken worden. We controleren voornamelijk op de aanwezigheid van z.g. putcorrosie. Bij putcorrosie zijn door roestvorming duidelijk zichtbare putten ontstaan in de wand van de cilinder. Putcorrosie is de belangrijkste oorzaak van het afkeuren van een cilinder. Wanneer er geen putcorrosie is wordt de cilinder afgeperst tot de testdruk, deze is 1,5 keer zo hoog als de normale vuldruk. Bij deze druktest wordt de cilinder gevuld met water. Dit voorkomt zware ontploffingen wanneer de cilinder bij de druktest scheurt. Na de druktest worden het nieuwe leeuwtje en de keuringsdatum ingeslagen. Tenslotte wordt de fles met warme lucht gedroogd en om te voorkomen dat het vocht al roest veroorzaakt. De finishing touch is de PSF keursticker. Zo kan ieder vulstation zien dat de cilinder goedgekeurd is, ook bij het gebruik van een flesnetje.